1 van de 7 wereldwonders

Hoogdag vandaag! Wat fijn om wakker te worden, wetende dat je binnen enkele uurtjes 1 van de 7 wereldwonders zult zien. Machu Picchu! Die kunnen we weeral van ons lijstje door krabben, hehe. Machu Picchu is waarschijnlijk een reden waarom vele mensen Peru bezoeken, en misschien ook wel één van de belangrijkste redenen waarom ook wij naar Peru zijn gereisd! We zaten nog rustig van die poffertjes te eten in de ontbijtkamer van onze villa, toen de dame van de receptie binnen kwam en zei "your taxidriver is here"... nu al? We zouden nog een 20 minuutjes hebben. Al goed dat we onze rugzakken enzo al hadden gepakt, dus moesten we enkel nog maar uitchecken, en een aai geven over het bolleke van onze waakhond. De taxi zette ons af aan het station van Ollantaytambo waar we de trein moesten nemen naar Aguas de calientes. Aguas de calientes is het dichtst gelegen stadje bij Machu Picchu. Je kan ook de incatrail wandelen om het wereldwonder te zien, maar dan zouden we 4 dagen moeten wandelen en 3 nachten in tentjes slapen en best een getraind wandelaar zijn. Ons respect gaat uit naar de mensen die deze ervaring beleefd hebben, en uitgelopen hebben. Deze weg is de enige weg die je naar Machu Picchu te voet kunt maken door een indrukwekkend landschap vol bergen, watervalletjes en een dik pak mist of wolken vaak, wat dit ook best mysterieus maakt. De inca's maakte deze weg speciaal zo lang en via een grote omweg zodat de Spanjaarden deze stad nooit konden vinden, wat ook gebeurde want voor de rest was heel het Incarijk uitgeroeid door de Spanjaarden. De stad zou gebouwd zijn in 1400 en dienen als laatste vluchtoord voor een groot deel van de Inca's. De stad is nooit afgemaakt  geraakt, de hele geschiedenis ga ik niet schrijven maar in ieder geval is de stad pas herontdekt in 1911. Dus wat ik zei, wij gaan het pad niet wandelen naar daar, ook al hadden we getwijfeld bij het boeken van de reis... langs de ene kant spijt en langs de andere kant ook weer niet want dan zou je andere dingen moeten laten vallen. Dus enige andere optie om er te geraken in met de trein naar Aguas de calientes en van daaruit met de shuttlebus naar de ingang, of vanuit het laatst vernoemde stadje naar boven wandelen maar dat zou ik dan hypocriet vinden of toch ook niet echt respectvol naar diegene die wel de volledige 4 dagen wandelen. Dus de makkelijkste oplossing is dan de shuttlebus, die je af zet aan de inkom. We hadden natuurlijk ook een gids mee gekregen en nog een klein groepje reizigers. Het zou niet zo heel druk zijn, het is namelijk winterseizoen hier, en omwille dat Peru niet al te positief in het nieuws is gekomen met die hevige overstromingen. De gids zei geluk voor jullie, maar jammer voor ons. Het weer hadden we ook mee, het zonnetje scheen, en de lucht was helder. Voor hetzelfde geld zie je helemaal niks door de laaghangende wolken, mist of heb je regen, of allebei. Moet je je voor stellen dat je hier 4 dagen voor aan het wandelen zou zijn in de blakende zon met bleinen  op je voeten, en de dag dat je hier aan komt niks zou zien. Ik kan het me al levendig voorstellen! Maar gelukkig niet voor ons, de gids zei "goed bij elkaar blijven, ik doe eerst mijn uitleg en dan kan je foto's maken". Bij de eerste stop was de helft al achtergebleven, wat wil je dan ook. Iedereen loopt te drummen om foto's te maken zonder dat er ook maar 1 toerist op staat. De gids stelde ons gerust, dat er na zijn uitleg tijd genoeg zou zijn om nog een 2 de keer heel de route rond te wandelen, de rondleiding zou 2 uurs en 30 minuten duren. Hij wees ook de beste plekjes aan waar je de beroemde national geografic foto's kon nemen, die op elke postkaart staan. Ik kan je zeggen, je bent echt sprakeloos als je daar staat te genieten van dat uitzicht! Ongelofelijk mooi, kan het niet anders verwoorden. Zelfs de beste foto dat je daar neemt kan niet typen aan de realiteit. En ja hoor, we hebben toch ook foto's genomen waar niemand voor de lens komt gelopen. Dan begon je aan de afdaling naar het stadje zelf, en kregen we uitleg over de architectuur en meer geschiedenis over de inca's. Ook hier probeert iedereen foto's te maken zonder een toerist erop wat bijna niet mogelijk is. Onze gids zei, wacht tot je tegen 3 a 4 voor een 2 de keer de tour op eigen tempo loopt dan zijn al die groepsrondleidingen weg en ben je bijna alleen hier. Dat besloten we dan ook maar te doen, dus eerst iets na de middag een hot dog gegeten terug bij de inkom. Dan mochten we gewoon terug binnen want je krijgt gewoon een dagticket dus. Onze gids had gelijk, het was nu al best rustiger aan het worden, alleen de lama's liepen soms in de weg maar dat vind je dan niet erg natuurlijk. Mensen wil je weg, en lama's wil je zoveel mogelijk. De lama's zijn echt gewend aan mensen hier dus je kan ze gewoon aanraken of vast pakken. Nadat we een 2 de keer rond waren geweest zijn we terug met een busje naar beneden gegaan. Naar het stadje Aguas de calientes waar we nu zitten in een weeral ander hotel dan gisteren. Het stadje is echt weer kei leuk, en steeds weer van die gezellige restaurantjes en steegjes, verlichte pleinen en gezellige drukte. We love it!