Adèle

Vandaag is het de grote ceremonie, het feest voor hindoes. Hoe moet ik het uitleggen, laat het me vergelijken met hoe wij kerstmis vieren. Wij zetten een kerstboom, en de hindoes zetten een penjor buiten. Een penjor is een lange gebogen paal van bamboe die gedecoreerd wordt met kokosnootbladeren en offers. Elke hindoe familie zet zo een meters hoge stok buiten. En elke stok is anders versierd. Ze vieren eigenlijk om de 210 dagen dat het goede het kwade overwonnen heeft. De mannen moeten op die dag witte kledij dragen en vrouwen moeten geel of wit dragen. Onze gids Nyoman vroeg ons gisteren dat hij een uurtje later kon komen om ons op te pikken zodat hij de ook de ceremonie kon houden thuis met zijn vrouw en kinderen,en dat ze samen konden bidden en offeren. Géén probleem voor ons, we zeggen dat hij maar een berichtje moet sturen als hij thuis vertrekt. Hij moet ongeveer een uurtje rijden om ons te komen op laden. Normaal zou vandaag weer een waterval op de planning staan, maar we hadden liever zin om iets anders te doen. Wat kan je zo nog al doen op Bali? Euhm… met een olifant een modderbadje nemen ofzo? Ja waarom niet,… we spraken dus af dat we eerst de Bali zoo zouden bezoeken, en daarna mud and fun with the elephants. Die dierentuin zegt me niet zoveel eigenlijk, maar samen modderbaden met een olifant doe je ook niet alle dagen. Het is ongeveer 8 uur in de ochtend en we hebben net een ontbijt gehad van onze gastvrouw, in de rijstvelden nog steeds. Onze gids Nyoman stuurt dat hij vertrokken is en dat hij al vroeg de ceremonie heeft gehouden. Een uurtje later verschijnt hij er al, en hij is in het wit gekleed.  Hij heeft ook foto’s doorgestuurd van zijn ceremonie zodat ook wij een beetje weten hoe dit er aan toe gaat. We rijden dus naar de Bali zoo, en onderweg zien we dus de straten volledig versierd met de penjors, en de mannen zijn allemaal in het wit gekleed en de vrouwen meestal in het geel. Wel speciaal om dat weer eens mee te maken. We komen aan bij de zoo, en we gaan eerst even rond in het park, in afwachting van het hoogtepunt van de dag. Na de rondgang mogen we aan de olifanten ervaring beginnen. We moeten eerst het voedsel snijden voor Adèle. Dat is de naam van de 30 jaar oude Sumatraanse olifant waar we mee gaan modderbaden.  Eerst mogen we haar stukken pompoen, wortelen en bananen geven. Daarna stappen we de modderpoel in en we smeren ons eerst zelf in met modder, dit zou ook insecten moeten afweren. Daarna komt ook Adèle bij ons in de modderpoel liggen. We gaan haar ook helemaal inwrijven met modder, ze lijkt er echt van te genieten. Blijkbaar zouden olifanten dat aangenaam vinden. Daarna geeft de begeleider van Adèle haar de instructie om zich op haar andere zijde te leggen zodat we die kant ook kunnen insmeren. Alleen de oren en ogen mogen we niet insmeren. Wat een leuke belevenis zeg. Adèle is als het ware helemaal geschubd. Ik hang ondertussen van boven tot vanonder onder de modder, bij Molleke valt het nog redelijk mee. Daarna mogen we Adèle proper maken onder een enorme douche, en we krijgen grote borstels waar we tot aan haar rug kunnen om de modder van haar rug te wassen. Ook krijgen we een tuinslang waar we gericht mee kunnen sprieten. Ook wijzelf kunnen ons een beetje proper maken. Wanneer het grootste deel modder verwijderd is van ons zelf en ook van Adèle gaan we een grote vijver in. Hierin mogen we haar nat spetsen  de overige modder nog van haar afhalen. Ziezo ze blinkt weer als een spiegel. In het water mogen we ze nog wat appelschijfjes geven. Maar de bedoeling is dat we het niet in haar slurf geven maar met onze handen in haar mond steken, en zo op haar tong leggen. Dit is net een stap te ver voor Molleke. Haha,… Ik vertrouw Adèle en leg voorzichtig een stukje appel op haar tong en ze sluit haar mond terwijl mijn hand nog in haar mond zit. Maar ze is zo voorzichtig en ze hapt niet door, zodat ik er rustig terug uit kan met mij hand. Daarna mogen we nog wat foto’s maken en nemen we afscheid van haar. Daarna konden we zelf gaan douchen in de voorziene douchecabines. Wanneer we weer proper zijn krijgen we nog eten en hierna eindigde ons bezoek aan het park. Onze overnachting stond weer gepland in het centrum van Ubud. Wanneer we weer in Ubud zijn schrikken we ervan dat het zo druk is, in vergelijking met de eerste keer toen we in Ubud waren. We gaan nog even de stad is, een hapje eten en op tijd ons bedje in. Morgen moeten we de boot halen voor naar Gili Trawangan te gaan. Een eiland voor de kust van Lombok. Slaapwel,… en links boven in de kamer zat een salamander, maar dat wisten jullie al.