Romantic bubble dome

Het zit er nu wel echt bijna op, onze laatste volledige dag in Bali. Maar even terug naar gisterenavond nog…. Voor we gingen slapen besloten we dus nog even om te kijken naar het hotel waar we vanavond gaan slapen. Het romantic bubble dome hotel. Dit zijn grote doorzichtige plastic bollen waar je in slaapt, en zo dus midden in de natuur dag en nacht 360° naar buiten kunt kijken. Deze bubbels zijn voorzien van airconditioning. De douches en het toilet zijn afzonderlijk gebouwd buiten de bubble in open lucht en enkel afgeschermd door een muurtje gemaakt van  bamboe stokken. Elke bubble heeft een grote tuin voorzien van een schommel, een grote hangmat, een buitenbad, en dit alles omringd door een decor om U tegen te zeggen. Klinkt fantastisch toch! Dachten wij ook, maar nu komt de aap uit de mouw… We lezen op internet enkele reviews van reizigers die er de afgelopen dagen verbleven. Ik ga niet alles letterlijk uitschrijven wat er overal stond geschreven maar in grote lijnen kwam het erop neer dat het verschrikkelijk slecht was. *niet proper* mierenplaag* onvriendelijk personeel * geen mogelijkheid om iets te eten* geen drankgelegenheid * niet respecteren van de beloofde privacy* slecht werkende wifi* geen toiletpapier* continue problemen met het water in de douche* de bubble wordt geadverteerd als plaats om naar de sterren te kunnen kijken maar zien zo vuil dat je er nauwelijks kunt doorkijken* de staff is nooit te bereiken* nooit iemand bij de receptie* … ga zo maar door, en als klap op de vuurpijl worden er extra zaken aangerekend bij het uitchecken die je niet verwachtte, zoals het brengen van je bagage naar de bubble… Hadden we deze commentaren eerder gelezen dan hadden we dit nooit geboekt, en al zeker niet voor deze prijs. Maar goed, moet je alles geloven wat op internet staat? Absoluut niet, maar waar rook is, is vuur. We houden in ieder geval in ons achterhoofd dat als het echt tegen moest vallen , dat we gewoon daar vertrekken en een ander hotel zoeken. Maar eerst op uitstap en genieten van onze laatste dag. We bezoeken eerst Tukad Cepong, dit is een waterval die zich bevindt in een grot. Het bijzondere aan deze waterval is dat tussen 9:00 en 11:00 uur smorgens als de zon schijnt deze zonnestralen in een spelonk schijnen en zorgen voor lichtstralen met daarachter dan de waterval. Je kan natuurlijk ook vroeger of later gaan ,maar het effect verdwijnt van die zonnestralen en dan is net dat tikkeltje magie weg. Wij wisten hiervan en we waren natuurlijk mooi op tijd om dit te kunnen aanschouwen, en vast te kunnen leggen op beeld. Wederom vandaag weer een afdeling dus naar de grot, en zoals bij elke afdaling moet je weer omhoog. Maar het was de moeite meer dan waard. Dan stond normaal gezien nog een waterval op de planning maar we gaan deze inruilen om naar het oudste dorpje te gaan van Bali. Het dorpje Penglipuran is een traditioneel dorp met zijn eigen unieke karakter. Het speciale aan dit dorpje, is dat het onaangetast is gebleven en nooit heeft toegegeven aan modernisatie. Eigenlijk is dit gewoon een lange straat waar je bergopwaarts doorloopt. De dorpelingen zijn erg vriendelijk en je wordt uitgenodigd om  in hun huis te komen kijken. Elk huis heeft ook dezelfde poort rondom de deur en een eigen winkeltje waar de locale bevolking goederen verkoopt zoals groenten, fruit, drankjes voor maagpijn,…  enkel begint het echt sinds enkele jaren toeristisch te worden, en dat is natuurlijk het jammere eraan. Waar toeristen komen ruikt men geld, en waar toeristen komen verdwijnt de authenticiteit en de schoonheid van het bestaan. We zijn nu ongeveer op een half uurtje rijden van de romantic Bubble  dome, en we vragen aan Nyoman of hij eens tot daar wil rijden zodat we eens kunnen kijken wat wel, en wat niet waar is van de commentaren die de hotelgasten schreven die daar onlangs verbleven. “No problem brother” zegt hij altijd… haha. We vertellen het ondertussen aan hem wat we op internet hadden gelezen, en hij is even nieuwsgierig als ons. We komen aan bij de bubble, ondertussen regent het pijpenstelen. Natuurlijk is er niemand te bespeuren bij de receptie, buiten tientallen reuzenmieren . Er staan vijf gsm nummers opgeschreven op een papier dat op de desk ligt. Onze gids belt er eentje op. Geen antwoord. Hij belt de tweede op, en wederom niet te bereiken. Ondertussen bezichtigen we de inkomhal van deze accommodatie, die al niet zoveel voorstelde. En ik open een deur, achter deze deur zie ik een vuile douche, een smerige toilet en het plafond hangt vol spinnenwebben. Nyoman is nog steeds in de weer om met iemand te kunnen spreken via de telefoon. Wij zijn ondertussen al van mening dat we hier waarschijnlijk niet zullen blijven slapen. Ah vooruit… 5 de keer goede keer en Nyoman heeft iemand aan de lijn, van het personeel. De dame in kwestie zou onderweg zijn naar de bubble. Ondertussen bleef het maar regenen, en gelukkig konden we schuilen onder de veel te kleine en vuile receptie. Alleen ik was zo benieuwd en ik wist doordat er niemand de telefoon op nam en omdat het zo hard regende dat er hoogst waarschijnlijk niemand op het domein was waar zich de bubbels  bevinden. Dus ik opende een poort en ging op onderzoek en wat ik zag was schrijnend. De bubble  was half afgelaten en overal lag vuil. Snel maar terug keren dacht ik. Ik zag een beetje verder wel een opgeblazen bubble en ik was toch al door en door nat dus besloot ik om daar eens over de omheining van bamboe te kijken. Deze zag er op het eerste zicht wel degelijk uit, alleen inderdaad klopt dat privacy gevoel niet. Want als ik over het muurtje kan kijken, kan de rest dat ook. Ik had genoeg gezien en keerde terug naar Molleke en Nyoman. Enkele minuten later kwam er dan iemand van het personeel aan. Geen begroeting of niks, … het enige wat ze kon zeggen was “checkin is three o clock” … We vragen of we iets zouden kunnen eten vanavond,… “No we no offered food” … na veel vijven en zessen, en wat over-en-weer gediscussieer besluit ze de manager op te bellen. Is goed zeggen we, we zullen hier wachten, maar is het misschien mogelijk om onze bubble al eens te zien? “No ,is not clean” “ Three o clock” … tja wachten dan maar zeker, op de manager. Kwartiertje later komt hij eraan met zijn regenpak aan op de scooter” Nee hoor, goedendag of goedemiddag kan er ook niet af langs zijn kant. Onze gids Nyoman schudt ook al met zijn hoofd, en zegt “not friendly people i think”. Dan zegt de manager dat de bubble nog niet schoon is gemaakt, maar we wel een upgrade krijgen. En een groot buitenbad krijgen. Ik antwoord… “ja ,daar heb ik nu wel is goesting in, om een badje te pakken in open lucht…het regent bakken uit de lucht man!” Ik vraag, …en wat moeten we eten straks? Zegt hij, misschien kan je eten laten brengen via een take away bedrijf. Dan zeg ik dat op internet staat dat je hier eten kunt krijgen, ach we staan hier gewoon onze tijd te verdoen. Ik vraag of we ons geld terug kunnen krijgen of toch een deel. Doen we niet zegt hij, dit zijn orders van de manager… plotseling is hij niet de manager. Wat een klucht. Dat ze hun geld houden en steken waar de zon niet schijnt,… als je voor 200 euro per nacht nog geen deftige voorziening en basisbehoeften zoals toiletpapier of als het ware een geïmproviseerde keuken, of zelfs geen koelkast of vuilnisbak kunt voorzien dan moet je jezelf geen hotel noemen. Ik vraag nog één ding : “ik wil onze bubble zien, en er enkele foto’s van nemen” , zeg ik. En dan als de bliksem hier opzouten. We bezien onze bubble, en ondertussen is het gestopt met regenen en schijnt de zon. We kruipen eens in onze bubble en het is broeierig warm daarin, de airco heeft totaal geen nut als de zon op deze serre staat.  We maken nog enkele foto’s en verlaten de bubble na vijf minuten. De duurste vijf minuten van men leven denk ik. De omgeving is mooi, het concept is leuk geprobeerd maar slecht uitgevoerd, en kost way to much. Dan rest ons nog één ding… een ander hotel zoeken. We gaan eerst nog lunchen. Het is ondertussen al half drie, en we besluiten om gewoon terug naar het Grand Palace hotel te gaan. Dit was goed en aardig personeel. Zo morgen post ik nog een laatste verslag en dan is de kous af. Slaapwel