Het Andesgebergte

Vanmorgend wederom trug vroeg uit ons bedje want de gids kwam ons om kwart voor 8 ophalen en we wilden toch eerst nog iets eten want het beloofde een zware dag te worden met het Andesgebergte voor de boeg. Het ontbijt was hetzelfde dan de dag ervoor, en omdat we weinig tijd hadden en niet weer een half uur op ons eitje wilden wachten vroegen we er maar ineens zelf achter, misschien wat onbeleefd maar we hadden geen tijd te verliezen. Ontbijten kon je hier van 7 tot 9 en dan was die kok nog eens een kwartier te laat om de deur open te doen ook, maar goed het had gesmaakt en we waren op tijd en dast belangrijkste. Onze gids was een vrouw, my name is Ara zij ze. Oef ze spreekt Engels, dus da viel ook goed mee. We konden mee met het kleine busje waar nog 4 mensen in zaten. Een ouder koppel uit Londen, en nog een koppel uit Madrid. Ik zeg en weullie zen van turnawt! Haha, near Antwerp, Belgium... Dan kenden ze het wel natuurlijk. Onze gids gaf een woordje uitleg over wat we konden verwachten vandaag. Despacito! Wat wil zeggen rustig aan doen. Die hoogte is echt moordend als je het niet gewoon bent, véél water drinken, en ofwel op de coca bladeren kouwen en het speeksel steeds inslikken, maté de coca  drinken, of gewoon coca snoepjes opzabberen. Ze stelde ons allen gerust, die cocabladeren bevatten 14 geneesmiddelen, het zou ook helpen tegen altzheimer, en alle vitamines bevatten, viamina a,b,c ijzer en calcium. Door het kauwen van coca neemt het uithoudingsvermogen toe, verbetert de ademhaling en de zuurstofwisseling en dat is nu net de bedoeling als je op een hoogte gaat die wij vandaag over moeten. Het is de moeder van alle planten zegt ze, en puur natuurlijk. We stoppen in een shop net voor we het gebergte in trekken waar je deze cocastuff kunt kopen. Alleez vooruit dan maar, hebben we die snoepjes maar gekocht want op die bladeren kouwen leek ons maar niks. Je kunt best in de voormiddag op deze bladeren of snoepjes zabberen want als je het na 16.00 doet zou je slecht slapen, dus dan maar meteen eens uitproberen want we hadden echt geen zin om ziek te worden. We konden vertrekken naar onze eerste tussenstop voor al meteen prachtige foto's van het gebergte te nemen. En je voelt het toch hoor, die hoogte maakt het lastig om gecontroleerd adem te halen. Nogmaals despacito zegt onze gids, step by step! Relax you are on holliday, it's all in the mind! Fijn dat ze zo bezorgt is en ons op ons gemak stelt, 2 van de andere koppels gaan ook trug de bus in want ze zijn ook wat duizelig. We rijden verder, een grote kudde lama's, Alpaca's en vicuñas staan op de weg, wel honderd! Fototime, we mogen het busje uit en wonderwel begint het beter te gaan met de hoogte, misschien is de coca aan het werken, hehe. Echt leuk om deze dieren in hun natuurlijke omgeving en prachtig landschap te zien. Maar niet te dicht komen want dan spugen ze zegt Ara. Na wat foto's en filmpjes te hebben gemaakt rijden we trug verder en alsmaar hoger. Volgende stop kregen we de gelegenheid om naar het toilet te gaan, iets te drinken en natuurlijk te genieten van de Andes. Na een stop van 20 minuten rijden we verder tot 4800 meter. Prachtig landschap, en zeker met die typische Peruaanse stalletjes erbij. Maar de hoogte is echt moordend, elke stap die je doet is zwaar. Molleke hield het even niet meer en besloot in het busje te gaan zitten, ook ik begon steeds meer wazig te zien en ijl te worden in het hoofd. Echt een raar gevoel, maar ik deed wat Ara ons had voorgelegd, Despacito! Eens ik trug in het busje zat had Ara een watje bedrupt met wat chloroform en kruiden of plantenextract en aan molleke gegeven, hier moest ze zachtjes aan ruiken en op haar voorhoofd dompelen. Het koppel uit Londen zat ook maar met hun ogen dicht en met hun hoofd tegen het raam. We reden verder maar nu trug naar beneden richting ons hotel in de stad Chivay op een hoogte van 3800 meter. We stopten eerst nog voor een " latenamiddaglunch"  Een buffet, ik toch maar eens de alpaca geprobeerd, was niet slecht met wat Peruaanse sausjes erbij en rijst. Na de lunch werden we in ons hotel afgezet, de gids Ara vroeg wat we nog wilden doen in de stad. We wilde in de warmwaterbronnen wat relaxen en het wat rustig aan doen en ons niet te hard uitsloven. Ze zei dat is een goed idee, ze deed eerst de andere koppels naar een ander hotel want die wilden liever gewoon wat in hun hotel blijven. Ara  kwam ons 45 minuten later weer ophalen. Die warmwaterbronnen komen van een vulkaan in de buurt, deze zorgt ervoor dat het water 80 graden wordt, het koude bergwater erbij en je hebt zo'n 38 graden waar je heerlijk in kunt zwemmen, bovendien nog gezond water ook boordevol mineralen. En ook een moooie omkadering natuurlijk. Een uurke blijven we er in, Ara en de chauffeur drinken ondertussen een kop koffie in de bar. Na dat uurke ontsppanning zetten ze ons terug af bij het hotel en zegt waar we nog iets kunnen eten in het stadje. Het stadje zelf is helemaal anders dan Lima en Arequipa want hier wonen maar 6000 mensen. Maar je hoort het al, zeker zo gezellig en het echte Peru!