Van Miami naar Key West...

Vandaag onze laatste dag in de Sunshine state van de USA gehad, en wat was het een zalige tijd. Gisteren zijn we met de mustang de Key's afgereden, van Miami tot Key west, en weer terug. De Key's bestaat uit een grote groep eilandjes die verbonden wordt met 1 snelweg. De overseas highway of beter gezegd U.S route 1 of toch een deel ervan want deze weg loopt van Key West tot bij de Canadese grens. Key West is helemaal het meest zuidelijke punt van de States en een zéér exclusief eiland. Dat wordt dus onze eindbestemming vooraleer we terug naar Miami cruisen. We staan vroeg op want we moeten toch een 8 uurs rijden vandaag en we willen onderweg nog wat stoppen op sommige eilandjes. We geraken moeilijk uit ons bed want de dag ervoor was het ook alweer later geworden dan voorzien was. Uiteindelijk lukt het ons toch en zijn we om 6 uur klaar om door te rijden naar onze eerste stop Key Largo waar we eerst ontbijten. Onderweg rijden we langs Key Biscayne. Een weetje is dat daar jaarlijks de Miami open tennis gespeeld wordt. Onze next stop is La Islamorada, wederom een klein eilandje waar we stoppen in het visitors center waar we wat informatie vragen en een mapje met de wegenkaart. Niet dat je deze zo hoog nodig hebt want verkeerd rijden kan je hier niet of je moet op het eilandje zelf zitten sukkelen met de juiste weg want zoals ik al zei, er is maar 1 weg tot in Key West. En wat voor een weg! Zo heerlijk rijden hier, letterlijk het dak eraf! Wie de Key's niet kent, google even op de kaart, en situeer waar het is. Zo rijden we over bruggen van eiland naar eiland, de één al wat langer en de ander al wat hoger. Aan beide kanten een blauw groenige oceaan en dan een stralend zonnetje en een verkoelend windje. En ahja onze radio op Cubaton y màs, dit is een lokale zender hier met de gepaste muziek bij dit decor. We maken ook een tussenstop bij Robbie's tarpon fishing. Dit is een trekplijster uit deze regio, dus véél toeristen. Tarpon's zijn grote vissen met zilverkleurige schubben en een groene schijn. Wat een kanjers zeg, en nu komt het... je kan ze zelf voeren met dode visjes... je houdt een vis een half metertje boven het water in je hand en dan moet je even wachten. Bezie het gelijk je gaat vissen. Met een enorme sprongkracht en in een flits springt de tarpon met zijn kop uit het water om de vis in 1 hap binnen te spelen. Je schrikt je rot, wij hebben het zelf niet gedaan. Ik wou het wel doen maar dan zou ik een goede duidelijke foto willen hebben en dat is zo moeilijk die timing, en ook de honderden pelikanen die steeds weer de vis proberen af te pakken van de mensen die een emmerke vis kochten..., dus nee dit hoefde niet. We hebben gewoon een beetje gekeken en iets gedronken in de bar. Het was zo warm in de zon daar bij het water. De thermometer in de auto gaf  86 graden aan. Wel uitgedrukt in Fahrenheit natuurlijk, wat overeenkomt met 30 graden. Ik zweet ervan, mijn rug is kletsnat. Verder stoppen we nog op wat plaatsjes voor wat foto's te maken, en vervolgens komen we dan aan in Key West, het meest zuidelijke punt van Amerika! Hier ben je een 150 km verwijderd van Cuba, en dus een stuk dichter bij Cuba dan bij Miami. We hebben redelijk wat tijd verloren al en beseffen dat we alles in haast moeten gaan doen, of we zouden natuurlijk ook hier de nacht kunnen doorbrengen beginnen we te denken. We zijn dan laar een paar hotelletjes binnen gestapt om te vragen of er nog plaats vrij was. We hadden geluk zeiden ze, er is nog plaats voor jullie! Alles in kannen en kruiken, mooi zo! Wat kost het voor 1 nachtje zonder ontbijt. "650 $ without charge" Wablieft? 650 zonder btw? ok thanks bye ... ja dat het exclusief was wisten we wel maar dit gaat er toch over. Eens een motel proberen, dit is door de band wel wat goedkoper.  "Only for tonight?" Vraagt de receptionist,... "270 $ plus charge" ...ja dan komde nog op 300 dollar uit voor een motel dat er ook niet echt naar normen uit zag. We geven het op en besluiten gewoon ons voor de rest te vermaken daar en lopen door de drukst bezochte straat. Echt wel gezellig, echt wel mooie architectuur van de huisjes, en vooral echt wel duur. Haha... we gaan ook naar de southernmost point, het meest zuidelijke punt van Key West. Hier staat een vaak gefotografeerde betonnen boei met de tekst "90 miles to Cuba" op. Hier nemen we dan ook foto's na een half uur te hebben aangeschoven. Dan kunnen we nog een ijsje eten van 5 dollar per bol "zonder btw"... pfff doe maar ieders 2 bollekes op een hoorntje dan. We gaan ook nog de zonsondergang bekijken bij Mallory square, een plein dat uitmondt in een promenade met straatartiesten, souvenirwinkeltjes en veel volk, wat had je anders gedacht. Maar inderdaad de zonsondergang is hier prachtig. We blijven hier nog tot 21 uur zitten en dan gaan we onze auto is terug halen van de parking. 20 dollar dat valt nog mee voor 5 uurtjes. Dat was het dan, buiten het feit dat we nog naar Miami moesten cruisen. Eenmaal we goed en wel onderweg zijn, begin ik weer te zweten. Ja zou kunnen het is best nog warm, het dak van de auto hadden we wel dicht gedaan op de terug weg. Gewoon raampje beetje open en dan lekker rijden. Weinig verkeer op de weg, al zie je soms aan de kant toch wel de blauw mannen staan. Net zoals in een Typisch Amerikaanse film. Molleke is ondertussen al in dromenland. Mijn ogen beginnen ook zwaar te worden en ik moet echt moeite doen om wakker te blijven. Bijna  niet geslapen de dag ervoor en nu weer zo een vermoeiende dag. En warm dat ik het heb, "ik zwiejet gelèk een rungt". En dan zie ik het ineens, oh my god! Heb ik al heel de dag mijn zetelverwarming op staan? Ja dan ist niet moeilijk, en dat bij 30 graden. Op een gegeven moment rijdt een Corvette me met een waanzinnige snelheid voorbij. Waaauw, dat geluid, en ik zie hem goed voor me uit rijden. Ik kijk op de gps en ik zie een rechte weg voor me zonder bochten, en ik kijk nog eens voor me hoe de 2 rode achterlichtjes kleiner worden... zou ik? Hmmm molleke slaapt toch... ok, komaan gas geven, eerst even zien of ze niet wakker wordt, en dan vol op het gaspedaal! Ik zie mijn toerenteller en kilometer teller snel de hoogte in gaan. 110... 120... 130 amai dat begint me hier al echt snel te gaan en ik ben klaar wakker van de adrenaline uiteindelijk rijdt ik ongeveer 140 mph en harder durf ik niet meer te gaan, ik rij vlak achter de Corvette en ik hou in. De Corvette laat ik maar voor wat het is, ik ga hier geen stomme en onverantwoorde dingen doen op onze vakantie. En al zeker niet met een huurauto. Maar de verleiding was even gewoon te groot, het is net als met een kind een snoepwinkel binnen gaan en zeggen je mag eens voelen aan het snoepje maar niet opeten eh! Het zindert nog even na de rit naar Miami, 140 mph is ongeveer 225 km/uur. Wat wel een voordeel was, is dat ik ineens goed wakker was. Eenmaal veilig aangekomen in Miami is het half 2 'snachts. Slapen want de dag er na doen we Everglades national park in het westen van Florida.