Zonnige dag in Arequipa

4 mei 2017 - Arequipa, Peru

Het begon allemaal deze morgend in ons gezellige hotelletje, en niet in de melkherberg, haha. Ontbijten, het stelde niet zoveel voor, er lagen vreemde broodjes, 2 soorten confituur, yoghurt en cornflakes, aangevuld met wat kaas en ik weet niet welk vlees. En ohja de coca bladeren lagen er ook in een grote glazen bokaal. Mijn molleke nam zo een vreemd broodje met confituur en ik het broodje en wat yoghurt, en een lekkere tas koffie erbij. Het broodje was zeer luchtig en eigenlijk best lekker want ik had ondertussen toch 4 broodjes naar binnen gespeeld. We hadden gedaan met eten. Uit het niets verschijnt een man aan onze ontbijttafel. ¡Hola buenos diaz, willen jullie een eitje hebben, omeletje? Roerei, spiegelei je vraagt het maar... das ook goed op tijd. Alleeja vooruit dan maar 1 spiegeleitje voor ons 2 dan om te delen. Vroeg uit het bedje betekend ook vroeg op stap, en wat is er nou leuker om te doen dan zo vroeg een lokale markt te bezoeken met al zijn geuren en kleuren. Het was ook niet zo ver van ons hotel dus hup al onze spullen mee, zonnecreme, fototoestel, camera, rugzak, ....en vamos! De geur kan ik jullie niet meegeven maar de foto's wel. Pattten, wel 100 verschillende soorten, maar de aardappel komt dan ook oorspronkelijk uit Peru. Je weet weer niet waar eerst kijken, verkopers en verkoopsters in hun stalletje die ijverig aan het trachten te verkopen zijn, de lokale mensen kopen hier hun voedsel, toeristen zullen hier weinig kopen denk ik. Je kan hier ook vers vlees kopen, het ligt dan wel niet gekoeld in hun stalletje maar tzal wel vers zijn omdat ze ter plaatse het hele beest fileren. Kippen, alpaca's, vis, varkens, je ziet ook de bereidingswijze van gehakt, dat zullen we maar besparen om dat uit te leggen. Na een klein uur op de markt te zijn geweest wandelen we weer verder,en verder, en verder, ondertussen weten we niet meer waar we zitten, even het plannetje erbij halen. Ja lap, we zijn ergens beland dat niet meer op de kaart staat, we besluiten om het over een andere boeg te gooien. Eerst zo hoog mogelijk wandelen om de vulkaan goed te zien en dan de taxi naar beneden nemen. Die gele taxi's hier zijn echt grappig, vallen bijna uit elkaar en  zijn zo klein, die wilden we toch sowieso eens uit proberen. De zon was echt aan het branden op ons lijf, maar steeds dacht ik kzal sebiet wel insmeren, eerst nog wat verder en hogerop geraken. Zo zagen we hostelletjes voor 10 sol per nacht, spotgoedkoop, da's nog geen 3 euro. We  waren best al ver en hoog , de beentjes begonnen wat tegen te werken, lucht krijgen was ook moeizamer aan het worden, toch mss wat last van de hoogte aan het krijgen? We hebben er genoeg van en besluiten om een taxi te nemen die ons helemaal boven kan brengen want wie weet hoelang is die klim nog. Dat liep moeilijker dan verwacht want al de taxi's reden ons voorbij. Ik sprak een vrouwtje op straat aan en haalde mijn beste Spaans boven, die zelfstudie kwam dan toch een beetje van pas want het gesprek liep best wel vlot, ook omdat ze de moeite deed om langzaam te praten. Het vrouwtje hielt een taxi staande, we konden mee. Maar nee hoor, het was niet zo een gele krakkemikkig ding dus lieten hem verder rijden. Het vrouwtje begreep er wss niets van, haha. Ik zei quieseramos tomar un taxi amarillo. Aaah si,si en wonderwel we hadden geluk daar kwam er een aan die ons mee wou nemen. We bedankte het vrouwtje en stapte in, 30 sol voor 1 uur rond te rijden en ons af te zetten op de plaza de armas. Topidee! Hij reed dus hoger de bergen in en inderdaad dat was nog best een eindje stappen, maar goed hij stopte op een plaats waar we de vulkaan prachtig konnden zien en ook de stad op de voorgrond, prachtig hoor! Mooie foto's genomen van de vulkaan en ook van de gele taxi. Die gele taxi's rijden niet volgens het boekje hoor, een éénrichtingstraat bijvoorbeeld los je gewoon op door er achteruit in te rijden. Haha gekke mannen hier hoor. Rij je achteruit erin, ai tegenligger, rij op de stoep klap je spiegel in, maak gebaar naar de andere chauffeur om dat ook te doen en klaar is kees, simpel toch...snap je nu waarom we die gele wilden nemen, het avondtuur komt bij ons steeds op de eerste plaats. Na 1 uur rijden door het stadje zet de driver ons af op plaza de armas, en bedank hem voor het leuke rit. Ik verschiet ervan dat we nergens zijn tegen gereden. Etenstijd, KFC was nu aan de orde, pikante kippenbouten met een fritje erbij, heerlijk! Nog wat door het oude stadscentum gewandeld en nog steeds niet ingesmeerd, dus ja hoor verbrand nu. Het verloop van de dag hebben we ingevuld met een terraske doen, foto's maken, op de foto geweest met een babylama. 'savonds  gezellig gaan eten en de dag was weer ten einde en zo ook dit verhaal. 

10 Reacties

  1. Make:
    4 mei 2017
    heb ik wel gezien je niet in gesmeerd goe verbrand lomp he
  2. Nicky maes:
    4 mei 2017
    Woooow wat een reis zeg.super interresant en wat een belevenis.
  3. Make:
    4 mei 2017
    ons kim die dat lammeke druft vast pakken
  4. Ma:
    4 mei 2017
    Awel
  5. Ma:
    4 mei 2017
    Awel ik wist nie dat gij (met de hulp van Kim?)alles zo goed op (papier)kon verwoorden,daar verschiet ik nu echt van. Een heel mooi reisverhaal en als ge dat dan ook nog is later samen gaat voegen ongelooflijk. Het is daar in ieder geval precies wel de moeite. Maar kijk wel uit met mogelijke voedsel en drank vergiftigging he! Want die beesten dat ze daar zo bereiden? Ge weet maar nooit! En smeer mekaar maar goe in?
  6. Make:
    4 mei 2017
    alwel ma van kim,
    je zoon doet dat heel goed ik ben altijd benieuwd wat hij er elke dag op zet van hun avondtuur en de fotos
  7. Ma:
    4 mei 2017
    Zo zie je dat ge toch nog dingen van je kinderen niet verwacht dat ze zouden doen of durven he! Kim met da lammeke , zolang het voor haar geen vleugels heeft valt het nog wel mee denk wat beesten betreft?
  8. Make:
    5 mei 2017
    hoi
    is altijd leuk om je verhalen te lezen kim
    maar je heb wel echt je beroep gemist je had schrijver moeten worden
  9. Ma:
    5 mei 2017
    Ja een journalist voor verre reisen zou je wel zien zitten denk hè en dan nog een kookboek met uitheemse gerechten.
  10. Sabrina:
    5 mei 2017
    Echt super leuke foto's weer en leuk verhaal ! Enjoy