Panoramaroute!

Goeiemôre, 

Gisteren stond de Panorama route op onze planning. Zoals eerder gezegd een waanzinnig mooie route. Onderweg ontdek je uitzonderlijk hoge watervallen, adembenemende vergezichten, en diepe kloven. Deze rit is dan eigenlijk ook een absolute must wanneer je in Zuid Afrika bent. Ik ga niet al onze stopplaatsen tot in detail beschrijven, maar doe mijn best om onze ervaringen in grote lijnen neer te schetsen. Ohja, vandaag heeft Molleke trouwens heel de dag met ons autootje rond getoerd. Een spannende ervaring voor haar, en stiekem nog spannender voor mij,… ssst want ze leest ook mee. Nee hoor, ze heeft dit fantastisch gedaan. Één keertje maar op het verkeerde rijvak gereden, een paar keer de ruitenwissers gebruikt in plaats van de richtingaanwijzers, en met de linkervoet de rem van de auto bediend toen ze dacht dat dit de ambriage was. Het is dan ook best verwarrend de eerste ervaring met dat links rijden. Eerst stoppen we in het dorpje nog bij de Spar, en slaan we nog een kleine voorraad drinken en versnaperingetjes mee voor onderweg want we zullen vandaag niets anders meer tegen komen. Ook onze naftbak hadden we de avond ervoor nog laten volgooien in het dorpje. De vriendelijke man van het tankstation zag ons aan komen rijden en stond ons meteen ter hulp. Begon onze de ramen van onze auto te wassen, vroeg of hij de benzinetank mocht volgooien. Dat is nogal eens een service. Na de stop bij de supermarkt konden we de dag beginnen en al dit natuurgeweld aanschouwen. Het was vandaag ook enkele graden warmer dan gisteren, de zon brand op onze nog bleke huid. De staat van het wegdek is verbazingwekkend goed, en het is nog zeer rustig op de weg. En als ik zeg zeer rustig, bedoel ik ook zeer rustig. We stoppen onderweg om op het asfalt te liggen in het midden van de autobaan. Waarom? Omdat het kan! En een beetje gek doen houdt het spannend. We moeten alleen opletten voor bordjes met “spoedlokval” wat in het Afrikaans wil zeggen… flitspaal, logisch toch. De Panorama route zelf staat ook heel duidelijk aangegeven, en de stopplaatsen ook. Je betaald overal een kleine bijdrage inkom, variërend van 20 Rand tot 60 Rand per persoon. Je parkeert de auto en bezoekt de bezienswaardigheid of het uitzichtpunt. We nemen overal onze tijd want er is nergens haast bij. De foto’s spreken voor zich, alleen in het echt is het NOG mooier. Onderweg stoppen we nog voor te picknicken. Een beetje cornflakes, een eigenbakwafel van de Priba en wat dorito’s.  Haha, ja roeien met de riemen die je hebt zeker. We weten ook dat we vanavond gaan eten op restaurant in het dorp. En de commentaren of recensies die we hierover gehoord hebben, zijn allemaal lovend. Ondertussen beginnen we wel wat te verbranden, want natuurlijk hebben we het weer aan onze laars gelapt van onszelf niet  in te smeren. Dat warme badje ‘s avonds heeft ons ook die bevestiging gegeven, want alles voelde behoorlijk verbrand in dat warme water. We hadden ook weer geen electriciteit toen we bij ons guesthouse aankwamen. Onze host vertelde ons dat het nog maar net was uitgevallen en dit maximum anderhalf uur zou duren. WiFi heeft ze wel gedurende die stroompanne, omdat ze een generator heeft daarvoor voor maximum 2 uurtjes. En inderdaad na een uurtje hadden we weer electriciteit. Toen hebben we dus ons warme badje genomen en  zijn we daarna gaan eten bij the Glasshouse. Dit is een gezellig restaurant met lekkere vleesgerechten. En helemaal niet duur. En ook hier stonden de olielampen op elke tafel omwille van de mogelijke load shedding. Dit was ons dagje weeral, en morgen rijden we verder naar het Krugerpark. 

Dit is het grootste wildpark in heel Afrika. Maar dat verhaal is voor de volgende keer.