Uitgeregend

We zaten aan de ontbijttafel in een mooie en natuurlijke setting nog wat na te genieten van het uitzicht. Het was nog best vroeg in de ochtend ook, al  waren we nog best moe, maar voor in je bed te blijven liggen moet je niet zo een dure slaapplaats nemen. We kregen al vroeg een telefoontje, het was Nyoman onze gids. Hij belde ons op dat hij vandaag helaas niet kon komen om met ons rond te reizen. Hij zou naar de markt gaan om winkelwaar te halen voor de grote ceremonie van woensdag. Hij zegt er meteen wel bij dat we niet moeten paniekeren en dat zijn broer met ons voor slechts één dag zal rond trekken. Voor ons maakt het geen verschil, zolang we maar van puntje A naar puntje B geraken en ons ongeveer aan het vooropgestelde schema houden. Hij zegt meermaals sorry aan de telefoon, wij weten inmiddels dat die offering en de ceremonies hun leven is. Als dit de enige dag is dat hij naar de markt zou kunnen gaan en hij zijn tijd wil besteden aan het voorbereiden van dit gebeuren, dan moet dat maar kunnen voor ons. Zij broer is tevens ook een gids.

We gaan nog snel al onze bagage klaar zetten zodat de loopjongens van het resort onze bagage kunnen komen halen met het golfkarretje. Onze villa heeft ook twee grote schuifdeuren volledig uit glas , hierdoor kan je tot op je terras komen. Ik besluit om die eens open te doen en een kijkje te nemen. De raam is nog maar net open en er springt een kikker onze villa binnen. We zien ook nog een hagedis van uit de struiken kruipen en ik besluit de deur dicht te doen vooraleer die ook binnen zit. Nu moeten we dus de kikker naar buiten proberen te geleiden. Ik zet alvast onze voordeur open. De kikker verstopt zich achter de gordijnen, ik schut wat tegen de gordijnen en hij springt achter de staanlamp. Ook deze verzet ik en hij springt naar de deur, even later springt hij terug buiten. Wat later is het tijd om onze bagage te overhandigen aan de loopjongens en we springen mee in het golfkarretje. We kunnen uit checken aan de receptie en nog even wachten op alweer een nieuwe tijdelijke gids. Hij komt mooi op tijd, hij had er al een ritje van twee uur op zitten. Toch wel gek eigenlijk, eerst twee uur rijden naar klanten en weten dat je na een lange dag ook nog eens terug moet. Vandaag rijden we eerst naar de sekumpul waterval. Deze waterval zou één van de, en zoniet de mooiste waterval zijn in Bali. De rit naar de waterval duurt ongeveer een uurtje. Wanneer we aan de ingang komen ,krijgen we de mogelijkheid om ons door een ervaren gids te laten begeleiden. Er is ook een mogelijkheid om zelf op eigen houtje af te dalen naar de waterval, al is dat niet zo een verstandige keuze. En het feit is ook wanneer je een gids neemt dat je het laatste stuk na het bezoek aan de waterval achterop de scooter naar boven wordt gebracht. We vullen onze gegevens in, zodat de organisatie weet wie de afdaling maakt. De afdaling naar de waterval duurt een uurtje, en we beslissen om de gids te nemen. De enige juiste keuze blijkt ook achteraf gezien. Hij verteld ons onderweg verhalen van andere toeristen die ooit géén gids mee namen omdat ze dachten dat dit niet nodig was en daarmee geld uit spaarden. Achteraf bleek dat ze waren verdwaald en moesten schuilen voor zware regenval. Zeer gevaarlijk want als het waterpeil stijgt in de rivier door hevige regenval is er op sommige plaatsen zo goed als geen veilig pad, of je moest natuurlijk een ervaren gids bij hebben die alternatieve routes heeft. Dus de verdwaalde toeristen hadden achteraf een reddingsoperatie nodig die uiteindelijk veel meer had gekost dan een gids te nemen. We komen haast niemand tegen onderweg naar de waterval, het is muisstil, alleen de natuurgeluiden en het gekletter van de waterval is te horen. Steeds harder hoorbaar naarmate je dichter komt, en plots is hij daar dan. De sekumpul waterval, waar de minste toeristen naar toe gaan omdat deze het lastigst te bereiken is en te ver afgelegen is. Maar des te mooier is deze dan ook. Ja wordt al kletsnat door er zelfs 40 meter vanaf te staan. In de buurt is ook nog een andere waterval, en we wandelen ook naar deze. We moeten dwars door de rivier, de gids helpt ons bij de oversteek. En onderweg maakt hij ook foto’s. De andere waterval is ook mooi, totaal anders dan de sekumpul. Na een tijdje hier rond te wandelen wordt het tijd om terug naar boven te gaan. Halverwege onze klim naar boven begint het te regenen. Steeds harder en harder. Onze gids tovert in een handomdraai een paraplu tevoorschijn. Geen gewone paraplu weliswaar, maar eentje recht uit de natuur want hij plukt een supergroot blad van een boom waar je toch beter door beschut bent. Hij geeft ons beide zo een blad en neemt er zelf ook één. Het laatste stuk kunnen we elks achterop de brommer bij 2 andere jongens. Eens we boven zijn stopt het met regenen en kunnen we weer in de auto van onze chauffeur stappen. Op weg naar nog een andere waterval, maar onderweg stoppen we om te lunchen, en droge kledij aan te trekken. Na het middageten rijden we naar de Banyumala twin waterval. Het begint weer te regenen, en zelfs zeer hard. We hadden onze plastieken poncho aan gedaan om naar deze waterval te stappen maar onze voeten zijn volledig doorweekt van de regen. Sommige wandelpaden naar de waterval veranderen haast zelf in een waterval. Het deert ons echter niet om door te wandelen, …door de wind, door de regen, dwars door alles heen. We nemen foto’s in onze poncho en we besluiten dan maar om terug naar boven te gaan op ons gemakje, we zijn toch weer door en door nat ondertussen.  Daarna stond normaal de twin lakes nog op ons programma, maar door deze lassen we af omdat we toch niets zien. Veel te bewolkt en niet mooi met dit weer. We rijden verder naar onze volgende accommodatie, waarna we afscheid nemen van onze vervangingsgids. We koken zelf ons potje noodels want deze overnachtingsplaats heeft een keukentje. Wederom wordt het weeral tijd om dodokes te doen.